រឿងនរសិង្ហៈ

រឿងនរសិង្ហៈ

ក្រោយពីការសម្លាប់យក្សហិរណ្យក្សាដែលកើតពីភ្នែកខាងស្តាំរបស់យក្សហយគ្រីវៈ នោះយក្សមួយទៀតបានចាប់បដិសន្ធិឡើងដែលមានឈ្មោះថាយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូ។យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូនេះបានកើតឡើងពីពពុះទឹកសមូទ្ទនិងភ្នែកខាងឆ្វេងរបស់យក្សហយគ្រីវៈ។ពេលកើតមកភ្លាមបានធ្វើពិធីតបយោគៈរហូតព្រះព្រហ្មអាណិតស្រលាញ់។ព្រះព្រហ្មបានប្រទានវាំងមួយដ៏ធំអស្ចារ្យមួយនៅលើលោក និងឱ្យស្ត្រីមួយអង្គដ៏ស្រស់ស្អាត់និងជាស្ត្រីគ្រប់លក្ខណ៍មកធ្វើជាមហេសីរបស់យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូមានឈ្មោះថា”គ្រីវទេវី” ។ព្រះនាង គ្រីវទេវីនេះគឺកើតចេញពីផ្លាទិព្វមួយទងនៅព្រហ្មលោក។ជាពិសេសព្រះព្រហ្មបានឱ្យពរជ័យឱ្យយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូមានជីវិតអមតៈ សម្លាប់យប់មិនស្លាប់ សម្លាប់ថ្ងៃក៏មិនស្លាប់ សម្លាប់ក្រៅវាំងមិនស្លាប់ សម្លាប់ក្នុងវាំងក៏មិនស្លាប់ និងអាវុធអ្វីក៏មិនអាចសម្លាប់បាន។ក្រោយមកព្រះវិស្ណុបានធ្វើការទស្សទាយពីជោគវាសនារបស់ផែនដី ហើយក៏មានហេតុមិនល្អសោះ។ព្រះវិស្ណុក៏មានទតឃើញពីអនាគតផែនដីនិងត្រូវរងគ្រោះថ្នាក់ដោយសារយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូដែលកើតពីភ្នែកខាងឆ្វេងរបស់យក្សហយគ្រីវៈនោះ។ក្នុងខណៈនៅផងដែលព្រះនាងគ្រីវទេវីក៏មានព្រះគក៌ជាមួយយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូទៀតនោះ ព្រះវិស្ណុបានសម្រាច់ចិត្តបញ្ចូនព្រះរាជាគ្រូព្រះនាម”នារគទេវៈ”ដែលជាព្រះរាជាដែលធំនៅឋានមហាសមុទ្ទទឹកដោះឱ្យទៅចូលក្នុងព្រះរបស់ព្រះនាងគ្រីវទេវីនោះដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀនកូនដែលនៅក្នុងពោះនោះគោរពសាសនាព្រះវិស្ណុ។កូនដែលនៅក្នុងផ្ទៃព្រះនាងគ្រីវទេវី តែងតែនិយាយគោរព្រះវិស្ណុថា”ព្រះវិស្ណុដ៏ចម្រើន ព្រះហរិដ៏ចម្រើន ព្រះភតវន្តដ៏ចម្រើន ព្រះនារាយ៍ណដ៏ចម្រើន”។សម្លេងដែលនៅក្នុងផ្ទៃបានលឺដល់យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូ។យក្សនេះខឹងណាស់ក៏បានបណ្តេញព្រះអគ្គមហេសីចេញពីវាំងឱ្យទៅរស់នៅជាមួយព្រហ្មណ៍រាជគ្រូនៅក្នុងព្រៃ។នៅពេលដែលព្រះរាជកុមារកើតភ្លើមព្រះរាជកុមារស្រែកគោរពព្រះវិស្ណុ លឺសម្លេងពេញទេវលោក។ពពួលទេវតា ពពួគទេវៈបាននាំគ្នាបាចផ្កាអបអរដាសាទរព្រះរាជាបុត្រា ហើយបានប្រទានព្រះនាមឱ្យព្រះរាជបុត្រាថា”កូលាទៈ”។ព្រះរាជកុមារអង្គនេះកើតមកក៏បានប្រែខ្លួនដូចជាអាយុ៥ឆ្នាំដោយមិនចាំបាច់បៅដោះ និងមិនចេះស្រែកយំ។យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូកាលបានដឹងថាកូនរបស់ខ្លួនកើតមកដោយខុសពីក្មេងធម្មតាបែបនោះក៏បានចិត្តស្អប់ក្មេងនោះយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសកើតមកម៉ាត់នៅមិនស្ងៀមតែងតែហៅព្រះវិស្ណុរហូត។យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូក៏បានយកព្រះរាជាកុមារឱ្យទៅរៀនសូត្រជាមួយព្រហ្មណ៍រាជគ្រូរបស់ខ្លួនដើម្បីឱ្យព្រះរាជកុមារឈប់គោរពព្រះវស្ណុទៀត។បន្ទាប់ពីនោះព្រហ្មណ៍រាជគ្រូប្រដៅយ៉ាងណាក៏មិនស្តាប់នៅតែហៅព្រះវិស្ណុនិងគោរពបូជាចំពោះព្រះវិស្ណុដ៏ដែរ។ព្រាហ្មណ៍រាជគ្រូអស់សមត្ថភាព ក៏បានបញ្ជួនព្រះរាជកុមារកូលាទៈទៅយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូវិញ។នៅថ្ងៃមួយយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូបានទៅលឺព្រះរាជបុត្រសូត្រធម៌រលឹកដល់ព្រះវិស្ណុ យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូក្រោធយ៉ាងខ្លាំងក៏បានឱ្យពួកកងទ័ពយកកូលាទៈទៅសម្លាប់ចោល។ទី១យកទៅដាក់នៅកណ្តាលផ្លូវហើយឱ្យដំរីចុះប្រេងមកជាន់តែដំរីទាំងនោះមិនបានជាន់កូលាទៈទេបែរដំរីរាំអប់អរសាទព្រះរាជាកុមារវិញ។ទី២ យកទៅដាក់ក្នុងរណ្តៅសត្វសាហាវ បន្ទាប់ពីកូលាទៈបានសូត្ររំលឹកគុណព្រះវិស្ណុមកសត្វសាហាវទាំងនោះប្រែក្លាយជាកម្រងផ្លាទាំងអស់។និងទី៣បានយកកូលាទៈទៅដុតក្នុងភ្លើងអគ្គី តែពេលដាក់ព្រះរាជបុត្រចូលទៅបែរជាភ្លើងទាំងអស់នៅប្រែជារលត់អស់រលីង។យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូ អស់សមត្ថភាពនិងសម្លាប់ព្រះរាជកុមារកូលាទៈបាន ព្រះអង្គបានចាប់កូលាទៈហើយថា”តើឯងស្គាល់និងចេះធម៌ព្រះវិស្ណុតាំងពីពេលណា?”។ព្រះកូលាទៈឆ្លើយថា”ព្រះវស្ណុដ៏ចម្រើន ខ្ញុំម្ចាស់ស្គាល់ព្រះវស្ណុតាំងពីនៅក្នុងផ្ទៃព្រះមាតាម្ល៉េះ”។យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូបានសួរទៀតថា”តើឯងធ្លាប់ដែលឃើញព្រះវិស្ណុនៅក្នុងព្រះរាជវាំងទេ”។ព្រះរាជកុមារឆ្លើយថា”ព្រះហរិដ៏ចម្រើន គឺមានព្រះបិតា”។យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូបានសួរថែមថា”តើវានៅឯណា?”។កូលាទៈបានឆ្លើយថា”ព្រះភតវន្តដ៏ចម្រើន គឺនៅគ្រប់កន្លែងទាំងអស់ ក្រាបទូល”។ យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូក្រោធយ៉ាងខ្លាំងហើយបាននិយាយថា”បើចឹងបើយើងវាយសសរនេះតើវានៅនឹងឬអត់”។ក្រោយនិយាយចប់យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូបានប្រើដំបង់ទេព្វរបស់ខ្លួនវាយសសរវាំងមួយទំហឹង។សម្លេងតោបានពន្លឺឡើងយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូបានងាកនៅសួររាជកុមារភ្លាម”តើឯងជាអ្នកបញ្ជេញសម្លេងនេះមែនទេ?”។កូលាទៈបានឆ្លើយថា”ព្រះនារាយណ៍ដ៏ចម្រើន មិនមែនទេ គឺព្រះវិស្ណុយាងមក”។ក្រោយពីនិយាយមិនបានចប់ផងសប្រាប់តែលេចចេញនូវ”នរសិង្ហៈ”ឡើងមក យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូភ័យយ៉ាងខ្លាំង និងបានធ្វើការប្រយុទ្ធជាមួយនរសិង្ហៈ។ការប្រយុទ្ធរវាងយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូនិងនរសិង្ហអស់រយៈពេលដ៏យូរតែមិនមានឈ្នះចាប់ឡើយព្រោះតែពររបស់ព្រះព្រហ្មបានឱ្យទៅយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូនោះ។ដោយដូច្នោះហើយទើបព្រះកុមារកូលាទៈបានស្រែកថា”សម្លាប់ពេលថ្ងៃមិនបាន សម្លាប់ពេលយប់មិនបាន សម្លាប់ក្នុងវាំងមិនបាន សម្លាប់ក្រៅវាំងមិនបានសម្លាប់ដោយមនុស្សមិនបាន សម្លាប់ដោយសត្វមិនបាន និងសម្លាប់ដោយអាវុធណាក៏មិនបាន”។នរសិង្ហៈលឺដូចនេះ ក៏បានយកយក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូទៅសម្លាប់នៅខ្លោងទ្វារវាំង នៅពេលល្ងាចដែលពេលចន្លោះថ្ងៃនិងយប់ អ្នកសម្លាប់ពាក់កណ្តាលជាមនុស្សនិងពាក់កណ្តាលជាតោ ហែកដើមទ្រូងរូងយកបេះដូង។ យក្សហិរណ្យក្សាកាសឺពូ ក៏បានស្លាប់ទៅ ឯព្រះរាជកុមារក៏បានឡើងគ្រងរាជ្យសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតា តរៀងទៅ។